Home

erythropoëtinestimulerende

Erythropoëtinestimulerende middelen zijn behandelingen die de aanmaak of werking van erytropoëtine stimuleren, met als doel de productie van rode bloedcellen te verhogen. De term omvat twee hoofdgroepen: erythropoëtine-stimulerende eiwitten (ESA’s) en middelen die endogeen erytropoëtine produceren door stabilisatie van hypoxie-induceerbare factoren (HIF-PH-inhibitors). ESA’s zijn recombinante eiwitten die de erytropoëtine-receptor op voorlopercellen in het beenmerg stimuleren, waardoor erytropoëse wordt bevorderd. HIF-PH-inhibitors verhogen de eigen EPO-productie door beïnvloeding van de zuurstofsensoren, wat onder controle van ijzerstatus en lever- en nierfunctie tot meer aanmaak van rode bloedcellen leidt.

Toepassingen: ze worden voornamelijk toegepast bij anemie geassocieerd met chronische nierziekte en bij kankerchemotherapie-gerelateerde anemie; in

Veiligheid en aandachtpunten: behandeling kan leiden tot bloeddrukverhoging, trombo-embolische complicaties en in bepaalde kankers mogelijk tot

Historisch opzicht: recombinante erytropoëtine werd in de klinische praktijk geïntroduceerd in de late jaren 1980; HIF-PH-inhibitors

sommige
gevallen
wordt
ook
pre-operatieve
transfusievermindering
nagestreefd.
De
toedieningsroutes
variëren,
meestal
subcutaan
of
intraveneus;
dosis
en
Hb-streefniveaus
worden
individueel
bepaald
en
regelmatig
gemonitord.
versnelde
tumorprogressie
bij
te
hoge
Hb-waarden.
Regulatoire
richtlijnen
adviseren
matige
Hb-doelen
en
zorgvuldige
dosering,
met
regelmatige
monitoring
van
Hb,
ijzerstatus
en
algemene
klinische
toestand.
Contra-indicaties
en
waarschuwingen
bestaan
bij
ongecontroleerde
hypertensie
of
klinische
situaties
waarin
transfusie
de
voorkeur
heeft.
vormen
een
latere,
orale
klasse
die
endogeen
EPO-niveaus
kan
verhogen.