energieblokkering

Energieblokkering is een term die vooral in Nederlandse technische literatuur wordt gebruikt en verwijst naar de opzettelijke beperking of onderbreking van elektrische energie aan een toestel, subsystem of gehele installatie. Het doel is veiligheid te waarborgen, de betrouwbaarheid te vergroten of het energiebeheer te verbeteren. Blokkering kan tijdelijk zijn (bij onderhoud of fault isolation) of permanent (als onderdeel van een regelaarsstrategie).

In de praktijk komt energieblokkering voor in verschillende contexten. In elektrotechnische systemen en industriële automatisering wordt energieblokkerende techniek toegepast via beveiligingsmiddelen zoals zekeringen, stroomonderbrekers, contactors en vergrendelbare schakelaars, vaak ondersteund door interlocks en softwarematige blokkering. Tijdens onderhoudswerkzaamheden sluiten operatoren systemen af volgens lockout-tagout procedures om te voorkomen dat delen per ongeluk kunnen worden opgestart.

Daarnaast speelt energieblokkering een belangrijke rol bij energiemanagement en grid-stabiliteit. Bij spaar- en vraagrespons kunnen economische of technische maatregelen leiden tot lastenreductie of curtailment, bijvoorbeeld door tijdelijk minder energie af te nemen uit netten of door het tijdelijk beperken van productie uit hernieuwbare bronnen. Deze vormen van blokkering zijn gericht op het voorkomen van overbelasting en het handhaven van evenwicht tussen vraag en aanbod.

Veiligheids- en operationele overwegingen gaan altijd gepaard met energieblokkeringsmaatregelen. Goed beheer vereist duidelijke procedures, documentatie en communicatie, zodat blokkering snel kan worden opgeheven zodra het veilig is.

Zie ook: last shedding, curtailment, load management, lockout-tagout, beveiligingsschakelingen.