Home

elasticiteitsgebied

Elasticiteitsgebied is een term uit de materiaalkunde en continua mechanica die verwijst naar het bereik van spanning en vervorming waarin een materiaal elastisch reageert: bij het verwijderen van de belasting keert het materiaal terug naar zijn oorspronkelijke vorm en blijft de vervorming reversibel. In dit gebied geldt doorgaans een lineaire relatie tussen spanning en vervorming, waarbij het gedrag vaak beschreven kan worden met de wet van Hooke: sigma = E · epsilon, waarbij E de Young’s modulus is.

De grens van het elasticiteitsgebied wordt meestal bepaald door de vloeigrens of yield strength van het materiaal.

Het concept is van belang bij engineering en ontwerp: berekeningen worden vaak uitgevoerd onder aannames die

Samengevat beschrijft het elasticiteitsgebied de ranges waarin een materiaal elastisch en reversibel reageert op belasting, meestal

Overschrijding
hiervan
leidt
tot
plastische
vervorming:
een
deel
van
de
vervorming
blijft
permanent
en
het
materiaal
verliest
zijn
oorspronkelijke
afmetingen
tot
op
zekere
hoogte.
In
sommige
gevallen
kan
het
elastische
gebied
ook
niet-lineair
zijn,
maar
nog
steeds
reversibel;
in
die
gevallen
spreekt
men
soms
van
een
niet-lineair
elastisch
gedrag.
binnen
het
elasticiteitsgebied
blijven
om
reversibele
vervormingen
en
veiligheidsmarges
te
garanderen.
Buiten
dit
gebied
wordt
rekening
gehouden
met
plastische
vervorming,
verharding
en
mogelijk
andere
gedragspatronen
zoals
visco-elasticiteit
bij
polymers.
gekenmerkt
door
een
lineaire
spanning-staangroeipercentage
en
de
toepasselijkheid
van
de
Young’s
modulus.