doorlatend

Doorlatend is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets in staat is om iets door te laten passeren. Het beschrijft de mogelijkheid voor vloeistoffen, gassen of andere stoffen, en soms ook voor licht, om door een materiaal, structuren of grens te lopen. De term wordt vaak gebruikt als synoniem voor doorlaatbaar of permeabel. De mate van doorlatendheid hangt af van factoren zoals porie grootte, dikte, samenstelling en de omgevingsomstandigheden zoals temperatuur en druk.

In de bouw en infrastructuur wordt doorlatend vaak toegepast bij bestrating, funderingen en drainage. Doorlatende oppervlakken of ondergronden laten regenwater infiltreerden in de bodem in plaats van het direct af te voeren, wat bijdraagt aan waterbeheer en voorkomen van overbelasting van rioleringen. Voorbeelden zijn doorlatende verharding, doorlatende bestrating en groenblauwe systemen die water verwerken in stedelijke omgevingen.

In de wetenschap en techniek verwijst doorlatendheid naar de eigenschap van membranen, filtermedia en bodems om bepaalde stoffen door te laten, vaak in een selectief proces. In membranen wordt gesproken van doorlatendheid of semipermeabiliteit, waarbij de doorgang afhankelijk is van factoren zoals grootte, lading en chemische samenstelling. In bodemkunde en hydrologie wordt de doorlatendheid vaak uitgedrukt als hydraulische geleidbaarheid of permeabiliteit.

Ondoorlatend is het tegengestelde: het laat geen of vrijwel geen stoffen door. De term wordt ook in minder technische context gebruikt, bijvoorbeeld voor stoffen die transparant of lichtdoorlatend zijn, waar mensen spreken van lichtdoorlatende materialen.