dierenhouderij

Dierenhouderij is het vakgebied dat zich bezighoudt met het houden, fokken en exploiteren van landbouwhuisdieren voor productie en dienstverlening. Het omvat alle activiteiten die nodig zijn om dieren te huisvesten, te voeden, te fokken en gezond te houden, met aandacht voor dierenwelzijn en milieu-impact. Het doel is om duurzame, veilige en betaalbare producten te leveren, zoals melk, vlees en eieren, terwijl rekening wordt gehouden met economische en ethische aspecten.

De belangrijkste diersoorten in dierhouderij zijn rundvee (melk- en vleeskazijn), varkens, pluimvee (leg- en vleeskippen), schapen en geiten. Houdsystemen variëren van intensieve bedrijven met gecontroleerde huisvesting en klimaatbeheersing tot extensieve systemen die meer gebruikmaken van grasland en buitenruimte. Aanwezige technologieën omvatten melk- en slachttechnieken, stalontwerp, ventilatie en klimaatregeling, evenals stalhygiëne en diermonitoring.

Hoofdactiviteiten binnen dierhouderij zijn onder meer huisvesting en dierenwelzijn, voeding en diëten, voortplanting en fokprogramma’s (veelvuldig gebruik van kunstmatige inseminatie), veterinaire zorg en preventie, biosecurity en gezondheidsbeheer, mest- en afvalverwerking, en transport naar slachtbedrijven. Diergezondheid en het voorkomen van ziekteuitbraken vormen cruciale aspecten, net als het streven naar diervriendelijke husbandry en efficiënte productieketens.

Regelgeving speelt een centrale rol in dierhouderij. In veel rechtsgebieden bestaan minimumnormen voor dierenwelzijn, huisvesting, voedselveiligheid en milieu-impact. Er zijn ook certificering- en kwaliteitsmerken die extra criteria op het gebied van dierenwelzijn, dierengezondheid en milieubeheer vastleggen. Maatschappelijke debatten richten zich vaak op dierenwelzijn, antibioticagebruik en duurzaamheid van productie.