dienstlevensduur

Dienstlevensduur is de periode waarin een product, apparaat, systeem of component naar verwachting bruikbaar blijft en voldoet aan de functionele eisen onder vastgestelde operationele omstandigheden. Het begrip wordt gebruikt in ontwerp, productie, onderhoud, inkoop en contractuele afspraken zoals garanties en servicelevel agreements.

In de praktijk verwijst dienstlevensduur naar de tijd of aantallen gebruikscycli waarin de werking van een item voldoet aan specificaties zonder onredelijke slijtage of falen. De verwachting kan zowel kalendergebonden zijn (kalenderlevensduur) als afhankelijk van gebruik en belastingen (gebruikslast of operationele levensduur). Verschillende sectoren onderscheiden bovendien separate aspecten zoals mechanische slijtage, elektrische degradatie en software- of technologische veroudering.

Factoren die de dienstlevensduur beïnvloeden zijn onder meer ontwerpkwaliteit, materiaalkeuze, productietechnieken, onderhoudsfrequentie en -kwaliteit, operationele belasting, gebruikssnelheid, en omgevingsomstandigheden zoals temperatuur, vocht, stof en corrosie. Levensduur kan ook worden beïnvloed door technologische veranderingen die oudere systemen snel verouderen.

Voor de voorspelling en evaluatie worden vaak reliability engineering-methoden gebruikt, bijvoorbeeld acceleratietests, modellering van betrouwbaarheid, en maatwerkberekeningen van faalprestaties. De uitkomsten leiden tot onderhoudsplannen, vervangingsprogramma’s en afschrijvings- of vervangingsstrategieën. In contracten worden dienstlevensduur en prestaties vastgelegd zodat partijen weten wanneer vervanging, reparatie of upgrades verwacht mogen worden.