detectiesnelheid

Detectiesnelheid is de snelheid waarmee een detectiesysteem een signaal, prikkel of object waarneemt en rapporteert. In de praktijk gaat het vaak om de tijd tussen het moment waarop de prikkel ontstaat en het moment waarop het systeem dit meldt. Deze tijd wordt meestal uitgedrukt als latentie of responsetijd en is afhankelijk van zowel hardware als software.

Factoren die detectiesnelheid beïnvloeden zijn onder meer de ontwerpkenmerken van de sensor (sensorbandbreedte, responsduur, integratietijd), de bemonstering (sampling-snelheid), de signaal-ruisverhouding, de ingestelde detectiedrempel, de verwerkingsalgoritmen en de communicatielatentie. Ook omgevingsomstandigheden zoals licht, stof of weersomstandigheden kunnen de detectiesnelheid beperken.

Er is vaak een trade-off tussen snelheid en betrouwbaarheid. Een lagere drempel of snellere verwerking kan leiden tot snellere detectie maar ook tot meer foutmeldingen (valse positieven of misdetecties). Omgekeerd verbetert een hogere drempel of uitgebreide verwerking de nauwkeurigheid maar verhoogt de latency.

Toepassingsgebieden van detectiesnelheid zijn onder meer beveiligings- en surveillance-systemen, voertuigen en autonome systemen, industriële automatisering en medische diagnostiek. In de meeste toepassingen is het essentieel dat de detectie snel genoeg gebeurt om tijdig beslissingen mogelijk te maken, terwijl tegelijk het aantal foutmeldingen beperkt wordt. Zie ook latency, responsetijd, detectie, sensortechnologie.