dataversleuteling

Dataversleuteling is het proces waarbij leesbare gegevens (plaintext) worden omgezet in onleesbare gegevens (ciphertext) met behulp van cryptografische algoritmen om vertrouwelijkheid te beschermen. Data kan versleuteld zijn wanneer deze in rust is opgeslagen (data at rest) of terwijl ze wordt verzonden over netwerken (data in transit). Daarnaast kan versleuteling ook bijdragen aan de integriteit en authenticiteit via aanvullende mechanismen zoals MACs of AEAD.

Er bestaan verschillende benaderingen. Symmetrische versleuteling gebruikt één sleutel voor zowel versleuteling als ontsleuteling (bijv. AES, ChaCha20). Asymmetrische versleuteling gebruikt een publiek- en een privésleutel (bijv. RSA, ECC) en wordt vaak gebruikt voor veilige sleuteluitwisseling en digitale handtekeningen. In praktijk worden deze technieken vaak gecombineerd in een hybride model: asymmetrische cryptografie verdeelt een sleutel voor symmetrische encryptie, die vervolgens de data zelf versleutelt. Encryptie in rust betreft opslagmedia, databases en back-ups; encryptie in transit betreft protocollen zoals TLS.

Belangrijke aandachtspunten zijn sleutelbeheer (generatie, opslag, distributie, rotatie en vervaldatum), toegangscontrole en beveiliging van de omgevingen waarin sleutels worden verwerkt. Het beschermen van metadata blijft een uitdaging; encryptie beschermt inhoudelijke gegevens, maar niet per se wie wanneer met wie communiceert.

Regulering en normen spelen een rol: encryptie wordt gevraagd of aanbevolen in sectoren en jurisdicties (bijv. GDPR, ISO/IEC 27001) en beveiligingsstandaarden zoals TLS 1.3 en AES. Potentiële risico’s ontstaan door configuratiefouten, verouderde algoritmen of onvoldoende sleutelbeheer; er is actief onderzoek naar post-quantum cryptografie.