darmtransitietijd

Darmtransitietijd is de tijd die nodig is voor de passage van voedsel, onverteerde resten en feces door het maagdarmkanaal, van inname tot uitscheiding via de anus. Men maakt vaak onderscheid tussen totale darmtransitietijd en regionale transitietijden in maag, dunne darm en dikke darm. De tijd varieert sterk tussen individuen en omstandigheden.

Meting gebeurt met verschillende methoden. De Sitz-marker test, waarbij radiopaque markers worden ingeslikt en de passage door de colon wordt gevolgd met röntgenopnames, is veelgebruikt. Andere technieken zijn scintigraphie en de draadloze motiliteitscapsule die reis door maag, dunne en dikke darm registreert. Bij gezonde volwassenen ligt de totale transit meestal tussen 1 en 3 dagen (ongeveer 24–72 uur), terwijl de colontransitietijd doorgaans 12–48 uur is; er is veel individuele variatie.

Toepassing: afwijkingen van de transitietijd kunnen aanwijzingen geven bij obstipatie, diarree of functionele GI-stoorningen. Vertraagde transit staat vaak aan obstipatie en diabetes, versnelde transit aan inflammatoire darmziekten of malabsorptie. Transitietijd kan helpen bij behandelkeuzes (dieet, laxantia, prokinetica) en bij evaluatie van therapieën in onderzoek.

Factoren: leeftijd, geslacht, voeding en vochtinname, fysieke activiteit en circadiane factoren beïnvloeden transitietijd. Medicatie zoals opioïden, anticholinergica, laxantia en sommige antihypertensiva wijzigen het. Ook prikkelbare-darmsyndroom, hypothyreoïdie, diabetes en ontstekingsdarmziekten (IBD), evenals de darmflora, spelen een rol.