communicatiedeel

Een communicatiedeel is een onderdeel van een systeem dat verantwoordelijk is voor de uitwisseling van gegevens met andere onderdelen of met externe partijen. Het richt zich op het transport, de formatering en de betrouwbaarheid van berichten, en omvat doorgaans geen bedrijfslogica of gebruikersinterface.

In software-architecturen bevindt het communicatiedeel zich meestal tussen de applicatielagen en de transport- of netwerklaag. Het biedt gestandaardiseerde interfaces en abstracteert details van netwerken, protocollen en dataformaten. Het kan bestaan uit een of meer modules zoals een protocolstack, een serializer en een deserializer.

Belangrijke functies zijn onder meer berichtopbouw en -parsing, adressering en routing, connectiebeheer, foutafhandeling en beveiliging. Het ondersteunt verschillende communicatieparadigma's, zoals vraag-antwoord, publish-subscribe en streaming. Het kan data serialiseren naar JSON, XML of binair formaat en transporteren via TCP/IP, HTTP, MQTT of andere protocollen, afhankelijk van de use case en de prestatie-eisen.

Ontwerpkeuzes voor een communicatiedeel zijn onder meer prestaties en latentie, fouttolerantie, schalingsmogelijkheden en compatibiliteit met oudere versies. Het kan als zelfstandige service, als bibliotheek binnen een applicatie of als hardwaremodule worden geïmplementeerd. In grotere systemen wordt het vaak ondersteund door middleware of een berichtenbroker die berichten routeert en buffering verzorgt.

In praktijk wordt een communicatiedeel toegepast in uiteenlopende domeinen: embedded systemen met een netwerk- of buslaag, webtoepassingen met API-calls, en gedistribueerde systemen waar componenten op afstand met elkaar communiceren via gestandaardiseerde protocollen en formaten.