cognitiewetenschap

Cognitiewetenschap is een interdisciplinaire wetenschapsdiscipline die de mentale processen bestudeert die ten grondslag liggen aan menselijke cognitie. Het omvat vragen over waarneming, aandacht, geheugen, taal, redenering en besluitvorming, en probeert te verklaren hoe mensen informatie verwerken, leren en beslissingen nemen.

De discipline verenigt theorievorming en empirische methoden uit onder meer psychologie, neurowetenschap, linguïstiek, filosofie, computerwetenschap en antropologie.

Historisch gezien ontstond cognitie uit de cognitieve revolutie in de jaren vijftig en zestig, toen men overstapte van puur behaviorisme naar modellen van informatieverwerking. Belangrijke theoretische tradities omvatten symbolische modellering en, later, connectionistische en neurale netwerken.

Onder onderzoeksmethoden vallen experimentele studies, computationele modellering en, in de neurowetenschap, neuroimaging en psychofysiologische metingen zoals fMRI en EEG.

Kernmodellen bestrijken een scala aan benaderingen: symbolische representaties en regelsystemen, connectionistische netwerken en de meer recente embodied cognition die cognitie in interactie met het lichaam en de omgeving plaatst.

Toepassingen zijn onder meer onderwijsoptimalisatie, mens-computerinteractie, cognitieve ergonomie, diagnostiek en behandeling van stoornissen, en de ontwikkeling van AI-systemen die menselijk leren en redeneren nabootsen.