cementtypen

Cementtypen zijn een verzamelnaam voor de verschillende soorten cement die in de bouw worden gebruikt. Cement is een bindmiddel dat, gemengd met water, een hardende massa vormt. Het wordt meestal geproduceerd door klinker met een beetje gips te malen en, afhankelijk van het type, toevoegingen zoals vliegas, slakken of natuurlijke vulkanische as toe te voegen.

In Europa gelden volgens EN 197-1 categorieën: CEM I (Portlandcement), CEM II (Portlandcement met toevoegingen zoals vliegas, slakken of natuurlijke pozzolanen), CEM III (met hoog slakkengehalte), CEM IV (pozzolanic cement op basis van calcineerde materialen) en CEM V (composietcement met meerdere toevoegingen). In de Verenigde Staten onderscheiden ASTM-standaarden types I tot V: Type I algemeen, Type II met matige warmteontwikkeling en sulfaatbestendigheid, Type III snelle sterkteontwikkeling, Type IV lage warmteontwikkeling, en Type V sulfaatbestendig.

Andere typen zijn onder meer wit cement, snelhardend cement, sulfaatbestendig cement, hoog-alumina cement en expansief cement. Daarnaast bestaan samengestelde of gemengde cements zoals Portland-pozzolana cement (PPC) en Portland-slagcement.

Productie en eigenschappen: Cement wordt geproduceerd door klinker te malen met gips. Bij veel cementtypen worden aanvullende cementstoffen gebruikt, zoals vliegas, slakken en silica fume. Deze toevoegingen veranderen onder andere de sterkteontwikkeling, de uithardingstijd en de duurzaamheid.

Toepassingen en overwegingen: Cementtypen worden gekozen op basis van de toepassing, omgevingsomstandigheden en vereiste prestaties zoals sterkteklasse, verwerkbaarheid en duurzaamheid. De keuze beïnvloedt ook de milieu-impact; sommige typen met hogere toevoegingen verminderen het klinkerverbruik en de CO2-uitstoot.