bouwadditieven

Bouwadditieven zijn chemische stoffen of mengsels die in kleine hoeveelheden aan cementgebonden bouwmaterialen worden toegevoegd om de eigenschappen tijdens mengen, plaatsen en uitharden te beïnvloeden. Ze worden toegepast in beton, mortel en specie en helpen de verwerkbaarheid te verbeteren, de waterbehoefte te verlagen, de uithardingstijd te sturen en de duurzaamheid, krimpweerstand en vorstbestendigheid te verhogen. Additieven kunnen ook de hechting aan bekisting en wapening verbeteren en worden aangepast aan specifieke bouwomstandigheden.

Veelvoorkomende groepen zijn plastificeerders of superplastificeerders (voor meer vloeibaarheid zonder extra water); waterafname- en retardeermiddelen (vertragen de set); versnellers (versnellen de uitharding bij koud weer); luchtentrainers (creëren gecontroleerde luchtbellen voor betere vorstweerstand); en krimpreductie- of bondingadditieven. Daarnaast bestaan er minerale toevoegingen zoals vliegas of silicafume die de microstructuur en duurzaamheid verbeteren. De keuze hangt af van het beoogde doel, het cementtype en de omgeving.

Regelgeving en standaarden: in veel regio's vallen bouwadditieven onder Europese en nationale normen die prestatie-eisen en testmethoden vastleggen. Fabrikanten leveren veiligheidsinformatiebladen en doseringsaanbevelingen; de compatibiliteit met andere toevoegingen en met het bouwmateriaal is van belang en vereist vaak testen.

Toepassing en dosering gebeuren in kleine hoeveelheden, doorgaans procentueel van het gewicht van cement. Een juiste selectie en dosering verbeteren eindkwaliteiten en kosten op lange termijn, terwijl onjuiste toepassing de verwerkbaarheid en duurzaamheid negatief kan beïnvloeden.