bondig

Bondig is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat betekent dat iets beknopt, succinct en to the point is. Het wordt gebruikt om taal, uitleg of samenvattingen te beschrijven die kort en duidelijk zijn, zonder overbodige details. Een bondige uitleg levert de kernpunten op met zo min mogelijk omweg.

Etymologie en geschiedenis

De exacte oorsprong van bondig is onzeker. Het woord wordt in oudere Nederlandse teksten aangetroffen en is sindsdien verbonden geraakt met het idee van compactheid en samenbrengen. In moderne taal wordt bondig vooral gebruikt om teksten of formuleringen te karakteriseren die efficiënt en doelgericht zijn.

Gebruik en verwantschappen

Bondig komt vaak voor met zelfstandige woorden als tekst, uitleg, samenvatting en verslag (bijvoorbeeld een bondige tekst, een bondige samenvatting). Synoniemen zijn beknopt, kernachtig en kort; het tegenovergestelde is uitgebreid of uitvoerig. In formele of professionele communicatie wordt bondig vaak geprefereerd bij het presenteren van hoofdpunten, terwijl langere stukken doorgaans als uitgebreider worden beschreven.

Internationale context

In het Engels blijkt bondig als leenwoord zelden gebruikelijk; Nederlandse lezers encountered het meestal in vertalingen of citaten. In Afrikaans heeft bondig een vergelijkbare betekenis en wordt het eveneens gebruikt om kort en doelmatig te beschrijven.