blokkeersluitingen

Blokkeersluitingen zijn vergrendelingsmechanismen die bedoeld zijn om beweging of energietoegang van een technisch systeem te blokkeren. Ze worden toegepast om ongewenste of onveilige handelingen te voorkomen, bijvoorbeeld tijdens onderhoud, installatie of aanpassingen aan apparatuur. Een blokkeersluiting kan bestaan uit een mechanisch vergrendelingsonderdeel zoals een pin, stift, klep of beugel die een hendel, knop of schakelaar tijdelijk blokkeert. De vergrendeling kan met een sleutel, een uniek sluitstuk of een tekenings- of serienummer worden beveiligd en aangemeld met een seal of label om na te gaan dat de juiste autorisatie is verleend.

Toepassingsgebieden zijn onder meer industriële machines, kleppen, elektrische schakelaars, afsluiters en deuren of toegangspoorten in risicovolle zones. Blokkeersluitingen worden vaak ingezet in combinatie met onderhouds- en veiligheidprocedures om te voorkomen dat een machine of systeem per ongeluk wordt gestart of een energievorm wordt vrijgegeven tijdens werkzaamheden. In veiligheidspraktijken komt het begrip regelmatig terug in het kader van lockout- en tagout-systemen, waarbij de energiebron wordt afgeschakeld en op een vergrendelde toestand blijft totdat de werkzaamheden zijn voltooid.

Verschillen met andere beveiligingsoplossingen, zoals interlocks, liggen in de aard van de blokkering: blokkeersluitingen geven een fysieke blokkade die handelingen voorkomt, terwijl interlocks doorgaans afhankelijk zijn van een volgorde of afhankelijkheidslogica tussen meerdere onderdelen. Blokkeersluitingen vormen zo een basiscomponent in veiligheids- en onderhoudsprocessen in uiteenlopende sectoren.