bloedingstendenzen

Bloedingstendenzen is een verzamelterm voor een verhoogde neiging tot bloedingen, vaak veroorzaakt door afwijkingen in het stollingssysteem, de plaquettenfunctie of lever- en vitaminegerelateerde processen. Ze kunnen aangeboren zijn, zoals erfelijke stollingsstoornissen of plaquetopathieën, of verworven, bijvoorbeeld door leverziekte, vitamine K-tekort, medicatie of ernstige ziekte. Een duidelijke diagnose vereist vaak gerichte diagnostiek naast routinebloedonderzoek.

Oorzaken zijn onder meer erfelijke aandoeningen zoals hemofilie en von Willebrand-ziekte, plaquettenstoringen, lever- of vitamine K-deficiëntie, medicatie zoals anticoagulantia of antitrombocytenmiddelen, en aandoeningen zoals disseminatievan intravasale coagulatie of consumptiecoagulopathie. Ook fysiologische situaties zoals zware menstruatie kunnen bijdragen aan een blijvende bloedingstendens bij sommige vrouwen.

Klinische presentatie varieert van milde tot ernstige bloedingen: vaker neus- of tandvleesbloedingen, langdurige bloedingen na verwondingen of chirurgie, hevige of langdurige menstruaties en gemakkelijk ontstaan blauwe plekken of mucosale bloedingen. De ernst hangt af van de onderliggende oorzaak en de ziekteactiviteit.

Diagnostiek begint met anamnese, lichamelijk onderzoek en basale bloedtesten (teller van bloedplaatjes, PT/INR, aPTT). Bij verdenking van stollingsstoornissen volgen gespecialiseerde tests zoals factor- en vWF-waardes, plaquettenfunctie en soms mixing studies of leverfunctietesten.

Behandeling is gericht op de oorzaak en het voorkomen van complicaties. Dit kan lokaal hemostaatstappen omvatten, gebruik van tranexaminezuur, desmopressine bij bepaalde von Willebrand-ziekten, vitamine K bij deficiënties en, indien nodig, vervangende factorconcentraten of bloedproducten. Bij medicatie-geremde bloedingen kunnen aanpassingen in medicatie of reversiebehandelingen noodzakelijk zijn. Regulier advies van een hematoloog is aanbevolen voor diagnose en behandeling.