bladvalmetingen

Bladvalmetingen zijn metingen van de hoeveelheid en timing van bladval van bomen en struiken. Ze worden toegepast in ecologie, bosbeheer en klimaatonderzoek om fenologie, koolstof- en nutriëntenkringlopen te begrijpen en om veranderingen in bosgezondheid en seizoenpatronen als gevolg van klimaatverandering te volgen.

Methoden: op de bosbodem geplaatste bladvalvallen met een vaste oppervlakte worden periodiek leeggehaald, gedroogd en gewogen. De resultaten geven de bladvalproductie per oppervlakte en tijd, uitgedrukt in bijvoorbeeld g m-2 jaar-1 of kg ha-1 jaar-1. Naast vallen maken waarnemingen aan bomen of fenologische camera’s het mogelijk om de timing van abscissie te volgen. Op grotere schaal leveren satellietgegevens (zoals NDVI of EVI) en LiDAR-inschattingen informatie over defoliatiepatronen en veranderingen in canopy-structuur.

Interpretatie: bladvaldata geven inzicht in de jaarlijkse productiekrommen van bladmateriaal, de begin- en piekperiode van afstoting, en hoe deze variëren tussen soorten, locaties en jaren. Factors zoals temperatuur, daglengte, neerslag en ziekten beïnvloeden de timing en de hoeveelheid bladval en kunnen melden hoe ecosystemen reageren op klimaatverandering.

Toepassingen: de gegevens dienen onder meer voor bos- en landbouwbeheer, modellering van koolstof- en nutriëntenkringlopen, en als indicator voor fenologische veranderingen in een veranderend klimaat.

Beperkingen: wind kan bladeren uit de vallen verwijderen, blad kan tijdens verwerking degraderen of minder wegen zijn, en ruimtelijke heterogeniteit kan de representativiteit van een vlak bepalen. Daarnaast vereisen methoden voor remote sensing calibratie met lokale meetpunten.