beschermingsperiode

Beschermingsperiode is een term die wordt gebruikt om een concreet tijdsbestek aan te duiden waarin beschermende regels, rechten of maatregelen van kracht zijn. De exacte invulling en duur van een beschermingsperiode hangen af van de context en de geldende regels, zoals wetten, regels of contractuele afspraken. In verschillende domeinen heeft de beschermingsperiode een andere betekenis, maar gemeenschappelijk is dat gedurende deze periode bepaalde privileges of verplichtingen gelden en buiten die periode niet of minder van toepassing zijn.

In intellectuele eigendom verwijst de beschermingsperiode naar de duur van de juridische bescherming van een schepping of dataset. In Nederland geldt voor veel werken dat de bescherming duurt tot 70 jaar na het overlijden van de maker; voor andere rechten en in andere rechtsgebieden kunnen termijnen verschillen. Ook databankrechten en andere creatieve of juridische rechten kennen eigen termijnen, vaak geregeld door nationale of supranationale regels. Trademarks, patenten en andere vormen van bescherming hebben eveneens specifieke termijnen die vaak afhankelijk zijn van registratie en eventuele vernieuwing.

Andere betekenissen zijn onder meer beschermd- of kou-cutperiode in consument- en arbeidsrecht (zoals een bedenktijd bij contracten of zwangerschapsbescherming voor werknemers) en in natuur- en milieubeheer een beschermingsperiode waarin jagen, vissen of oogsten verboden kan zijn om populaties te laten herstellen. In de praktijk wordt de periode vastgesteld door wet- of regelgeving of door contractuele afspraken en kan deze worden verlengd, verkort of aan voorwaarden onderhevig zijn.

Voor de exacte beschermingsperiode in een specifieke situatie geldt: raadpleeg de relevante wet- of regelgeving of het contract.