beschadigingsrisico

Beschadigingsrisico is het risico dat schade optreedt aan personen, eigendom, processen of het milieu als gevolg van een combinatie van blootstelling aan gevaar en kwetsbaarheid. Het begrip wordt op diverse terreinen gebruikt, zoals veiligheid op de werkplek, bouw en infrastructuur, transport, productie en informatiesystemen. In risicobeoordelingen wordt beschadigingsrisico vaak uitgedrukt als de kans op schade vermenigvuldigd met de te verwachten impact.

Om dit risico te beheren worden methoden toegepast zoals risicoanalyse, faalmodellen (FMEA), hazard and operability study (HAZOP) en zowel kwalitatieve als kwantitatieve risicomatrices. Belangrijke factoren zijn de frequentie van blootstelling, de kwetsbaarheid van systemen, detectiemogelijkheden en de aanwezigheid van reeds genomen controles. Ook het residuele risico – het resterende niveau nadat mitigatie is toegepast – speelt een sleutelrol.

Beheersingsmaatregelen richten zich op het elimineren of verminderen van blootstelling, het verbeteren van ontwerpen en beveiligingen, onderhoud en inspectie, operationele procedures, training en verzekering. Voorbeelden zijn het voorkomen van vallende objecten in een fabriek; maatregelen tegen beschadiging tijdens transport; en het beschermen van data met back-ups en beveiligingsmaatregelen in IT-omgevingen.

Het begrip kent beperkingen, zoals onzekerheid in data, afhankelijkheden tussen factoren en veranderingen in de omgeving die het risico beïnvloeden. Periodieke herbeoordelingen helpen bij tijdige aanpassingen en bij het bepalen van prioriteiten voor interventies.