batterijblokken

Een batterijblok, ook wel batterijpakket genoemd, is een eenheid die meerdere batterijcellen bevat die in serie en/of parallel zijn geschakeld om een gewenste spanning en capaciteit te leveren. Getalsmatig kan een blok uit tientallen tot duizenden cellen bestaan, afhankelijk van toepassing en gewenste energiedichtheid.

Een blok omvat meestal celmodules, een stevige behuizing en elektrische verbindingen. Een batterijbeheersingssysteem (BMS) bewaakt spanning, temperatuur en huidige, balanceert cellen en zorgt voor veiligheid tegen overladen, diepontlading en kortsluiting. Bij grotere systemen zijn blokken gekoppeld met koelkanalen en kabelbomen.

Lithium-ions zijn tegenwoordig de meest gebruikte chemie in batterijblokken, met varianten zoals NMC en LiFePO4. Andere chemieën, zoals NiMH of loodzuur, komen voor in specifieke toepassingen. De keuze hangt af van energiedichtheid, levensduur, kosten en temperatuurbestendigheid.

Toepassingen zijn onder meer elektrische voertuigen, residentiële en industriële energieopslagsystemen en draagbare krachtpakketten. Het BMS zorgt voor evenwichtige lading en veilig functioneren gedurende de levensduur van het blok.

Veiligheid en regelgeving zijn cruciaal: batterijblokken voldoen aan normen en keurmerken (bijv. CE) en transportregels voor lithiumcellen (UN 38.3). Regelmatige inspectie op beschadigingen en juiste koeling verkorten risico's op brand of lekkage.

Onderhoud en recycling vormen een belangrijk onderdeel van de levenscyclus. Beschadigde blokken worden uit gebruik genomen en gerecycleerd zodat materialen zoals lithium, nikkel en koper teruggewonnen kunnen worden. Levensduur varieert per chemie en gebruiksomstandigheden.