bandenspanningssensor

Een bandenspanningssensor (TPMS-sensor) is een onderdeel van het bandenspanningsmonitoringssysteem dat de luchtdruk in elke band bewaakt en tijdig waarschuwt bij lage druk. Het doel is de veiligheid te vergroten, brandstofverbruik te verlagen en bandenslijtage te verminderen.

Er bestaan twee hoofdtypen: directe en indirecte TPMS. Directe TPMS-sensoren zitten in de band, meestal in of vlak bij de ventielnek, en meten druk (en soms temperatuur) en zenden deze gegevens draadloos naar het voertuig. Indirecte TPMS gebruikt geen sensoren in de band maar meet afwijkingen in omtrek via de ABS-snelheidsensoren en andere signalen om mogelijke onderdruk te detecteren.

Een directe TPMS-sensor bevat doorgaans een kleine lithiumbatterij met een levensduur van meerdere jaren en zendt de metingen op een vaste radiofrequentie (veelal 315 MHz in Noord-Amerika en 433 MHz in Europa). Elke sensor heeft een unieke identificatie die aan een wiel is toegewezen. Indirecte systemen geven geen exacte drukwaarde weer; ze waarschuwen wanneer afwijkingen in rolomtrek optreden die op onderdruk duiden.

Onderhoud: bij banden- of ventielvervanging moeten sensoren worden relearned of geherkend door de boordcomputer. Batterijen hebben een beperkte levensduur en sensoren kunnen beschadigen bij onzorgvuldige wissel of reparatie. Regele procedures en diagnose vereisen soms gespecialiseerde tooling.

Regelgeving en gebruik: TPMS is voor veel fabrikantens en markten verplicht of sterk aanbevolen voor nieuwe voertuigen. Directe systemen bieden nauwkeurigere metingen, maar zijn duurder en kunnen gevoeliger zijn voor sensor- of ventielschade, terwijl indirecte systemen goedkoper zijn maar minder precieze drukmetingen geven.