backhaulnetten

Backhaulnetten verwijzen in de telecommunicatie naar het gedeelte van het netwerk dat het transport verzorgt tussen de accessnetwerken en het kernnetwerk of internet. Ze dragen de verzamelde data van meerdere toegangspunten samen en leveren de verbinding naar de backbone van de provider.

Backhaul kan vaste bekabeling omvatten, meestal glasvezel met DWDM- en OTN-technologieën, of draadloze verbindingen zoals microwave en millimetergolf. Glasvezel biedt hoge capaciteit, lage vertraging en betrouwbare performance; draadloze backhaul is flexibeler en sneller inzetbaar in gebieden waar kabels lastig te leggen zijn.

Typen en topologie: backhaul wordt vaak ingericht als punt-tot-punt (PtP) of punt-tot-meerpunten (PtMP). In stedelijke omgevingen is een stervormige topologie gebruikelijk, waarbij meerdere cellen hun verkeer naar enkele aggregatiepunten sturen. Voor redundantie bestaan vaak meerdere paden en beveiliging in 1+1 of 2+0-opzetten.

Kenmerken en eisen: backhaul vereist voldoende capaciteit, lage latency, betrouwbare QoS en hoge beschikbaarheid om storingen te minimaliseren. Beheer en provisioning maken gebruik van netwerktechnologieën zoals MPLS-TP, Ethernet-gebaseerd transport en optical transport networks (OTN). Moderne netwerken integreren softwaregebaseerde controle en netwerkvirtualisatie.

Trends: de toenemende vraag naar 5G en densere dekking stimuleert de uitrol van fiber- en draadloze backhaul en de inzet van geïntegreerde toegang-backhaul (IAB). Toepassingen zoals SDN/NFV en geavanceerde planning en path diversity vergroten de flexibiliteit en veerkracht van backhaulnetwerken, terwijl kosten en regelgeving de deployment beïnvloeden.