automobielglas

Automobielglas verwijst naar het glas dat in motorvoertuigen wordt toegepast. De belangrijkste onderdelen zijn het voorruit (windshield), de zijruiten en de achterruit; vaak komt er ook glas voor in panoramische daken of verwarmde achterruiten. Het doel van automobielglas is zicht bieden en tegelijk veiligheid, klimaat en comfort te ondersteunen. Glas kan ook akoestische isolatie verbeteren en UV-straling blokkeren.

Wat betreft samenstelling en eigenschappen worden voertuigen doorgaans gekenmerkt door twee hoofdtypes: het voorruit is meestal gelaagd veiligheidsglas, opgebouwd uit twee glasplaten met een tussenlaag van PVB of een ander interlayer, waardoor het bij een impact bij elkaar blijft. De zijruiten en de achterruit bestaan doorgaans uit verhard veiligheidsglas (tempered glass); soms kan ook achter-/integrale glas gelaagd zijn voor extra veiligheid of geluidsreductie. Moderne ruiten kunnen coatings hebben zoals laag-emissieve (Low-E) of UV-bescherming, en ze kunnen getint zijn voor privacy en warmtebeheer. Sommige ruiten bevatten verwarmingsdraden of -punten om ontdooien of ontdampen te vergemakkelijken.

Regelgeving en normen spelen een cruciale rol in de productie en installatie van automobielglas. In Europa valt glazing meestal onder UN/ECE-regeling 43, met markering op het glas (bijv. een E-markering). In combinatie met adhesives en montagesystemen bepaalt dit de veiligheid en zichtbaarheid. In andere regio’s bestaan vergelijkbare normen en toegestane wijzigingen.

Onderhoud en beschadigingen: bij sterretjes of barsten kan reparatie met harsinjectie mogelijk zijn, maar bij grotere schade is vervanging doorgaans vereist. Vervanging moet gebeuren door gekwalificeerde professionals met vervangend glas dat aan de relevante normen voldoet. Regelmatig onderhoud en voorzichtig inbrengen van ruitkrassen helpen de levensduur te verlengen.