armfunctie

Armfunctie verwijst naar het vermogen van de bovenarm om bewegingen uit te voeren en objecten vast te houden, gesteund door spierkracht, coördinatie en sensorische feedback. Het hangt samen met de samenwerking van botten, gewrichten, spieren en zenuwen in de schouder, arm en hand.

De belangrijkste onderdelen zijn het schoudergewricht (glenohumerale gewricht), het elleboog- en polsgewricht en de hand. Spieren zoals de rotator cuff (supraspinatus, infraspinatus, teres minor en subscapularis), de biceps en de triceps, en de onderarmspieren leveren beweging en kracht. De zenuwen van de brachiale plexus—radialis, medianus en ulnaris—besturen spieren en leveren sensorische input. De bloedtoevoer komt via de axillaire en nabijgelegen armarterieën.

Bewegingen omvatten schouderflexie en -extensie, abductie en adductie, interne en externe rotatie, en de draaibewegingen van onderarm en hand (pronatie en supinatie). De handfunctie omvat grip en fijnmotoriek.

Aandoeningen die armfunctie kunnen aantasten zijn onder meer schouder- en elleboogletsels zoals rotatorcuffbeschadiging, artrose, zenuwbeschadiging en neurologische aandoeningen zoals beroerte. Diagnostiek omvat beoordeling van bereik van beweging, kracht en functionele status. Behandeling bestaat uit fysiotherapie en ergotherapie, en indien nodig chirurgie of hulpmiddelen zoals braces of protheses, afhankelijk van de oorzaak en ernst. Functionele uitslagen kunnen worden gevolgd met vragenlijsten zoals DASH.