Home

ademhalingsfase

Ademhalingsfase is een term uit de fysiologie en de geneeskunde die verwijst naar een specifieke fase binnen de ademhaling. Een ademhalingscyclus kent doorgaans twee hoofdonderdelen: de inspiratoire (inademings) fase en de expiratoire (uitademings) fase. De ademhalingsfasen bepalen hoe lucht in en uit de longen stroomt en hoe zuurstof en kooldioxide worden uitgewisseld, terwijl de duur en de inspanning variëren tussen rust en activiteit.

Tijdens de inspiratoire fase trekken ademhalingsspieren, met name het diafragma en de tussenribspieren, samen om de

De ademhalingsfrequentie en de diepte worden gereguleerd door ademhalingscentra in de hersenstam, met chemische receptoren die

Verstoringen in ademhalingsfasen, zoals tachypneu, bradypneu, apneu of periodieke ademhaling, kunnen wijzen op onderliggende aandoeningen van

borstholte
uit
te
breiden.
Dit
verlaagt
de
intrathoracale
druk
en
laat
lucht
de
longen
binnenstromen.
De
expiratoire
fase
is
in
veel
gevallen
passief,
doordat
de
long-
en
borstwand
elastisch
terugveren;
bij
krachtig
uitademen
kunnen
ook
buik-
en
tussenribspieren
de
lucht
actief
uitdrijven.
reageren
op
CO2,
zuurstof
en
zuurtegraad.
Hoger
gelegen
hersenstructuren
kunnen
ademhaling
ook
beïnvloeden
bij
spreken,
sporten
of
emoties.
Klinisch
kunnen
ademhalingsfasen
worden
beoordeeld
met
meetinstrumenten
zoals
spirometrie,
capnografie
of
polysomnografie.
longen,
hart
of
stofwisseling.
De
term
ademhalingsfase
blijft
vooral
in
medisch-fysiologische
context
veelgebruikt.