adductoren

Adductoren is de groep spieren aan de mediale zijde van het bovenbeen die verantwoordelijk is voor adductie van het dijbeen, oftewel het naar de middellijn van het lichaam bewegen. De belangrijkste adductor-spieren zijn de adductor longus, adductor brevis en adductor magnus. Daarnaast worden gracilis en pectineus vaak als deel van deze groep genoemd. Deze spieren ontspringen grotendeels aan het bekken (pubis en ischium) en hechten aan het femur of aan het mediale oppervlak van het tibia, zo liggend langs de binnenkant van het dijbeen.

Innervatie en bloedvoorziening worden grotendeels bepaald door de nervus obturatorius (L2–L4), die de meeste adductor-spieren innerveert. De hamstring-onderdelen van de adductor magnus ontvangen innervatie van de tibiale tak van de nervus ischiadicus. De bloedtoevoer komt vooral uit de arteria femoralis profunda en de arteria obturatoria, met aanvullende takken.

De primaire functie van de adductoren is adductie van het heupgewricht. Afhankelijk van de heuppositie kunnen zij ook flexie dienen te bevorderen (vooral adductor longus en brevis), en bij de adductor magnus een combinatie van adductie en extensie (via het hamstring-deel). Gracilis levert daarnaast een bijdrage aan knieflexie en mediale rotatie wanneer de knie gebogen is.

Klinisch zijn adductor-spieren relevant vanwege lies- of groinblessures, die veel voorkomen bij sporten met snelle richtingsveranderingen en sprinten. Behandeling omvat rust, gerichte oefentherapie en rekoefeningen, met aandacht voor versterking van de adductoren en samenwerking met de heupabductoren om herhaling te voorkomen.