aanvaardingscriteria

Aanvaardingscriteria, ook wel acceptatiecriteria genoemd, zijn expliciete en toetsbare voorwaarden waaraan een product, dienst of feature voldoet om door de opdrachtgever of belanghebbenden te worden geaccepteerd. Ze worden doorgaans opgesteld voordat het werk begint en dienen als basis voor validatie en acceptatie.

Kenmerken van aanvaardingscriteria zijn onder meer duidelijkheid, eenduidigheid en meetbaarheid. Ze moeten specifiek genoeg zijn zodat iedereen begrijpt wat er geleverd moet worden, en ze moeten toetsbaar zijn, zodat testers kunnen vaststellen of aan de criteria is voldaan. Ze zijn meestal relevant voor de gewenste functionaliteit, maar kunnen ook prestaties, bruikbaarheid, betrouwbaarheid, veiligheid en compatibiliteit omvatten. Criteria zijn vaak operationeel geformuleerd en richten zich op eindresultaten in plaats van op implementatiedetails.

Inhoudelijk kunnen aanvaardingscriteria bestaan uit functionele criteria (wat het systeem moet doen), non-functionele criteria (prestatie, beveiliging, toegankelijkheid), randvoorwaarden en afhankelijkheden, en acceptatietests of concrete testscenario’s. Ze kunnen ook criteria bevatten voor beperkte operaties, gegevenskwaliteit en interoperabiliteit met andere systemen. De criteria worden vaak gekoppeld aan user stories of bedrijfsdoelstellingen en kunnen geautomatiseerd worden getest waar mogelijk.

Het proces voor aanmaken en beheren van aanvaardingscriteria vindt meestal plaats tijdens requirements engineering en backlogmanagement. Ze worden overeengekomen met de product owner en belanghebbenden, dienen als referentie voor ontwikkeling en testen, en bepalen of het werk als “klaar” kan worden beschouwd. In agile contexten staan ze nabij de definition of done en vormen zij een cruciaal middel voor transparante kwaliteitsborging.