aanslagvorming

Aanslagvorming is een begrip uit criminologie en veiligheidswetenschappen dat verwijst naar het proces waarbij een persoon of groep werkt aan het plannen en voorbereiden van een aanval, met het doel geweld te plegen en daarmee een doel te realiseren, typically politiek, ideologisch of sociaal van aard. De term benadrukt de ontwikkeling van een aanval vanaf de eerste ideeën tot aan de operationele uitvoering, en onderscheidt zich van de feitelijke aanslag.

Etymologie: samengesteld uit aanslag en vorming.

Fasen: onderzoekers onderscheiden vaak fasen zoals ideologische drijfveren en grievances, doelkeuze (targeting), verkenning en surveillance, operationele planning en communicatie, logistieke benodigdheden en veiligheidsmaatregelen, en uitvoering of eventuele afbraak van het plan. In veel gevallen lopen fasen in elkaar of wordt de aanval afgebroken voordat het tot uitvoering komt.

Context en toepassing: binnen terrorisme- en veiligheidsstudies wordt aanslagvorming bestudeerd om signalen te herkennen, risico’s te beoordelen en interventies te ontwikkelen. Belangrijke aandachtsgebieden zijn radicalisering en netwerkvorming, online propaganda, contact met gelijkgestemden, en binding aan criminele of extremistische netwerken.

Preventie en respons: wetshandhaving, intelligence-diensten en sociale programma’s richten zich op vroegsignalering, disruptie van netwerken en het voorkomen van logistieke coördinatie. Juridische kaders criminaliseren vaak voorbereidende handelingen, financiering en logistieke ondersteuning van een mogelijke aanslag.

Zie ook: terrorisme, radicalisering, threat assessment, preventie.