Zeekomkommers

Zeekomkommers zijn echinodermen uit de klasse Holothuroidea. Ze komen wereldwijd voor op de zeebodem, van ondiepe kustwateren tot diepere zones. De meeste soorten voeden zich als detritivoren met organisch materiaal uit sediment via hun mondtentakels.

Anatomie en fysiologie: Ze hebben een leerachtige huid en een skelet dat gering is, opgebouwd uit microscopische ossikels. Ze missen stekels en armen, maar hebben buisvoetjes rondom vijf ambulacraalvlakken. Het watervatenstelsel ondersteunt hun tentakels en ademhaling via ademhalingsbomen verbonden met de cloaca.

Habitat en ecologie: Ze leven op modderige, zandige of rotsachtige ondergronden, vaak in zeegrasvelden en koraalriffen. Ze dragen bij aan nutriëntenkringloop en sedimentvorming door bioturbatie. Veel soorten verdedigen zich door het uitwerpen van interne organen of het vrijlaten van Cuvierische buisjes bij bedreiging.

Voortplanting en levenscyclus: De meeste voortplanten zich seksueel, met bevruchting in het water. Larven zijn vrijzwemmend en ontwikkelen tot juveniele zeekomkommers. Sommige soorten kunnen ook ongeslachtelijk voortplanten door splijting, maar dit komt minder vaak voor.

Menselijk gebruik en behoud: Zeekomkommers worden commercieel geoogst als voedsel in veel delen van Azië, waar gedroogde vormen als beche-de-mer of trepang verhandeld worden. Overbevissing heeft in sommige populaties geleid tot afname, waardoor quotas, minimale lengtes en beschermde gebieden worden toegepast. Aquacultuur wordt onderzocht om druk op wilde populaties te verminderen.

Diversiteit: De Holothuroidea omvatten honderden tot duizenden beschreven soorten, variërend in grootte van enkele centimeters tot meer dan een meter. Ze komen voor in diverse diepten en habitats.