Widebodyvliegtuigen

Widebodyvliegtuigen zijn langeafstandsvliegtuigen met een ruimere romp dan narrowbody-vliegtuigen. Het belangrijkste kenmerk is de aanwezigheid van twee passagiersgangen, waardoor de cabinecapaciteit en het laadvermogen aanzienlijk hoger kunnen zijn en de vliegtuigen langere afstanden kunnen vliegen zonder veel tussenliggende stops.

Deze vliegtuigen worden voornamelijk ingezet op intercontinentale en langeafstandsvluchten. Moderne widebodies zijn meestal twin-engine modellen met grote brandstofefficiëntie en hoog bereik; viermotorige types bestaan nog, maar vormen een kleiner deel van de markt en richten zich op hoge laadcapaciteit en specifieke routes.

Belangrijke families omvatten Boeing 747, 767, 777 en 787, en Airbus A300, A310, A330, A350 en A380. Die varianten verschillen in capaciteit, bereik en cabine-indeling, maar delen de doelstelling van twee passagiersgangen en een grotere romp dan narrowbodyvliegtuigen.

Historisch gezien werd de widebodymarkt geboren met de Boeing 747 in de late jaren 1960, die intercontinentale massavluchten mogelijk maakte. Sindsdien zijn vele generaties gevolgd met verbeterde efficiëntie, vermogen en comfort. Huidige ontwikkelingen richten zich op lagere brandstofefficiency, hogere capaciteit en geavanceerde aerodynamica.