Warmteisolatoren

Warmteisolatoren zijn materialen die de transmissie van warmte beperken. Ze worden toegepast in gebouwen en industriële installaties om energieverlies te verminderen en het comfort te verbeteren. Door isolatie kan de verwarmings- of koelingsbehoefte aanzienlijk dalen.

De werking berust op een lage warmtegeleidingscoëfficiënt (λ) en op structuren die convectie en straling beperken. Een hoger thermisch weerstand (R-waarde) staat gelijk aan betere isolatie. Finishes, ventilatie en luchtdichtheid scheppen samen met de isolator het eindresultaat.

Veelvoorkomende isolatiematerialen zijn steenwol en glaswol (mineraalwol), polystyreen (EPS en XPS), polyurethaan (PUR/PIR-schuim), cellulose, kurk, aerogel en vacuümisolatiepanelen. De λ-waarden liggen doorgaans in de orde van 0,02 tot 0,04 W/m·K, afhankelijk van materiaal en productiekwaliteit. De materialen variëren in gewicht, drukvastheid en vochtbestendigheid.

Toepassingen bevinden zich voornamelijk in wanden, daken, vloeren, gevels en leidingen. Isolatie kan als platen, rollen, losse korrels of schuim worden aangebracht en is vaak geïntegreerd met damp- en luchtdichtingslagen en ventilatiesystemen.

Ontwerp en keuze hangen af van brandveiligheid, vochtregulering, dampdiffusie en milieubelasting. Veel materialen zijn gecertificeerd volgens Europese normen voor bouwisolatie en moeten duurzaamheids-, recycleer- en eindafvoer-eisen voldoen. Veiligheidsmaatregelen bij installatie zijn gericht op stof en irritatie aan luchtwegen.