WTPwaarden

WTPwaarden, oftewel willingness-to-pay waarden, zijn bedragen die individuen maximaal bereid zijn te betalen voor een verbetering, goed of dienst, vaak als waarde voor niet-marktgoods zoals milieu, gezondheid of publieke voorzieningen. Ze geven de betalingsbereidheid weer die iemand heeft gegeven de kenmerken en de context van het desbetreffende goed.

Er zijn twee hoofdbenaderingen om WTPwaarden te schatten. Bij revealed-preference (RP) worden werkelijke uitgaven en besluitgedrag in markten gebruikt om preferenties af te leiden, bijvoorbeeld via prijzen, reisgedrag of aankoopbeslissingen. Bij stated-preference (SP) worden respondenten in enquêtes gevraagd wat ze zouden betalen onder specifieke scenario’s. Binnen SP komen onder meer contingent valuation (CV), waarbij men vraagt naar een maximale betalingsbereidheid voor een niet-marktgood, en choice experiments (CE) of conjoint analysis, waarin respondenten kiezen tussen alternatieven met verschillende attributen terwijl de betalingswaarde wordt geschat.

WTPwaarden worden gebruikt in kosten-batenanalyses voor beleidsmaatregelen en projecten, om maatschappelijke baten te kwantificeren en te vergelijken met kosten. Ze kunnen gebruikt worden voor milieuwaardering, gezondheidsinterventies en transportplanning, en kunnen worden uitgedrukt per persoon, huishouden of per eenheid. In de praktijk verschillen WTP en willingness-to-accept (WTA), en aggregatie vereist aandacht voor inkomen, verdeling en/of niet-use waarden.

Beperkingen en biases spelen een grote rol. Hypothetische bias, startpunt- en schaalbias, scope-sensitiviteit en protestantwoorden kunnen de schattingen beïnvloeden. WTPwaarden moeten daarom voorzichtig worden geïnterpreteerd en altijd gerelateerd aan de context, attributen en gebruikte methoden.