WANverbindingen

Een WAN-verbinding is een communicatielijn die geografisch verspreide netwerken met elkaar verbindt, bijvoorbeeld een hoofdkantoor met filialen, een datacenter met vestigingen of een bedrijfsnetwerk met cloudomgevingen. WAN-verbindingen transporteren data over lange afstanden via serviceproviders en maken vaak gebruik van meerdere onderliggende media. In tegenstelling tot LAN’s, die lokale netwerken binnen een gebouw of campus verbinden, bestrijken WAN’s doorgaans meerdere locaties en landen.

Veel voorkomende typen WAN-verbindingen zijn onder meer dedicated of leased lines (toegewezen glasvezel of koperkabel voor een specifieke klant), MPLS-netwerken, VPN’s over publieke netwerken (Internet), SD-WAN-omgevingen die meerdere onderliggers combineren, en traditionele connectiviteiten zoals glasvezel, DSL, kabel en satelliet. Mobiele verbindingen (4G/5G) kunnen als back-up of primaire verbinding dienen in bepaalde scenario’s. De keuze hangt af van factoren zoals capaciteit, betrouwbaarheid, kosten en gewenste beheermogelijkheden.

Technisch functioneren WAN-verbindingen meestal als IP-transport, waarbij verkeer gerouteerd wordt over een carriersnetwerk. Bij grotere organisaties spelen routingprotocollen als BGP en interne dynamische routing een rol, terwijl SD-WAN het mogelijk maakt om verkeer effectief te verdelen over meerdere paden op basis van applicatiebehoeften.

Belangrijke aspecten zijn prestatie en betrouwbaarheid: beschikbare bandwidth, latency, jitter en de mate van redundantie via failover, load balancing en SLA’s met providers. Beveiliging omvat encryptie (bijv. IPsec), VPN-access, toegangscontrole en netwerksegmentatie. WAN-verbindingen worden vaak ingezet om filialen te koppelen, remote workers te verbinden met centrale systemen en directe cloudtoegang te faciliteren, met actuele trends zoals SD-WAN en cloud-first netwerken.