Vlakkenonderzoeken

Vlakkenonderzoeken is een verzamelnaam voor onderzoeksmethoden waarbij informatie wordt verkregen uit vlakke, tweedimensionale representaties van een object of gebied. Voorbeelden zijn plattegronden, doorsneden en platte afbeeldingen die kenmerken als geometrie, samenstelling of toestand weergeven.

Toepassingsgebieden: De term wordt gebruikt in onder meer de geowetenschappen en geotechniek (kaarten van geologische eenheden en vlakke secties), archeologie (stratigrafie en analyse van aardlagen), bouw- en civiele techniek (inspectie en dimensionering op basis van vlakke tekeningen) en medische beeldvorming (planar imaging zoals röntgenfoto's). In elk gebied gaat het om het afbeelden en analyseren van kenmerken op vlakke representaties, waarna conclusies worden getrokken over de onderliggende structuur of samenstelling.

Uitvoering en technieken: Veelgebruikte middelen zijn planimetrische metingen met theodoliet of GPS, fotogrammetrie en lidar voor het vastleggen van vlakke oppervlakken, en analyse van doorsneden of platen uit booronderzoeken en kernmonsters. In de medische context behoren röntgen- en andere planar imaging-technieken tot de basis. De keuze van methode hangt af van gewenste nauwkeurigheid, het gebied dat onderzocht moet worden en de aard van de te achterhalen informatie.

Doel en interpretatie: Het doel is het vastleggen van geometrische eigenschappen, materialensamenstelling en toestand van een object of gebied, vaak met het oog op modellering, planning of evaluatie. Resultaten worden gepresenteerd als kaarten, plattegronden, doorsneden of 2D-beelden met bijbehorende annotaties en onzekerheden. Vlaakkenonderzoeken leveren doorgaans een efficiënte 2D-representatie die kan dienen als basis voor verdere 3D-informatie.