Verwarmingskern

Verwarmingskern is een term die in Nederlandse technische en installatiedocuments kan voorkomen om te verwijzen naar het centrale onderdeel van een verwarmingssysteem waar warmte wordt geproduceerd of geconcentreerd en vanaf waar die warmte wordt verdeeld naar het te verwarmen medium (water of lucht). De exacte betekenis is contextafhankelijk, maar meestal verwijst het naar het belangrijkste warmtebron- of warmteoverdrachtsgedeelte van het systeem.

In centrale verwarmingsinstallaties kan de verwarmingskern bestaan uit de ketel of de binnen-eenheid van een warmtepomp, inclusief de benodigde warmtewisselaar. Deze kern zet ingezette energie (gas, elektriciteit of omgevingswarmte) om in thermische energie en geeft die door aan het verwarmingsmedium via een warmtewisselaar. Bij zonne-energiesystemen kan de verwarmingskern het absorberoppervlak en de opslag, zoals een boiler, zijn die de door de zonnecollectoren opgewekte warmte verzamelen en beschikbaar maken.

In industriële en huishoudelijke systemen kan de verwarmingskern ook verwijzen naar compacte verwarmingsmodulen waarin meerdere warmtewisselaars en pompinstallaties zijn geïntegreerd; documentatie beschrijft de verwarmingskern dan als het kernblok waar de warmte wordt gegenereerd of direct aan het systeem wordt overgedragen.

Ontwerp- en bedrijfsafwegingen omvatten onder meer efficiëntie, warmteverliezen, isolatie, regeling en veiligheid (zoals zekering, brandbeveiliging en drukregeling).

Zie ook: centrale verwarming, ketel, warmtepomp, warmtewisselaar, zonne-energie, energiebesparing.