Uptimebeschikbaarheid

Uptimebeschikbaarheid is de mate waarin een systeem, dienst of netwerk operationeel en toegankelijk is wanneer dit nodig is. Het wordt meestal uitgedrukt als een percentage van de geplande operationele tijd in een bepaalde periode. Downtime is de tijd waarin de dienst niet beschikbaar is door storingen, onderhoud of andere verstoringen, terwijl uptime de overliggende operationele tijd vertegenwoordigt.

Metingen gebeuren doorgaans via monitoringtools en incidentregistratie. Belangrijke concepten zijn beschikbaarheid, betrouwbaarheid en onderhoudbaarheid. Geplande downtime ontstaat door onderhoud en updates, ongeplande downtime door storingen. De beschikbaarheid kan worden berekend als uptime gedeeld door totale tijd maal 100. Voorbeelden: 99,9% geeft circa 8,76 uur downtime per jaar; 99,99% circa 52,6 minuten; 99,999% circa 5,26 minuten.

Factoren die uptime beïnvloeden zijn onder meer hardwarefouten, softwareproblemen, netwerkonderbrekingen en menselijke fouten. Praktische maatregelen omvatten redundantie (dubbel/meer), failover, load balancing, clustering, frequente back-ups en een robuust change- en incidentproces. Testen en onderhoudsvensters helpen om geplande downtime te beperken.

Beleid en normen: organisaties gebruiken service level agreements (SLA's) met bijbehorende doelstellingen (SLO) en indicatoren (SLI) om uptimeverwachtingen vast te leggen. Wereldwijd volgen veel bedrijven ITIL-raamwerken, ISO/IEC 20000 en bij moderne systemen Site Reliability Engineering (SRE)-praktijken voor het beheer van beschikbaarheid en betrouwbaarheid.

---