Uitvoerparameters

Uitvoerparameters is een programmeerconcept waarbij een functie of methode naast de reguliere return-waarde ook waarden teruggeeft via één of meer parameters. Deze parameters worden doorgegeven aan de functie als uitvoerparameters en worden binnen de functie toegewezen, zodat de caller na afloop van de aanroep de gewijzigde waarden kan gebruiken. Uitvoerparameters worden meestal door referentie of via een speciale «out»- of «ref»-modus gemanaged.

Het verschil met de returnwaarde ligt in de manier van teruggeven. Een returnwaarde komt via de return-instructie terug aan de aanroeper, terwijl uitvoerparameters binnen de functie worden toegewezen en vervolgens door de aanroeper kunnen worden gelezen. Uitvoerparameters worden daarom vaak gebruikt om meerdere resultaten tegelijk terug te geven of om bestaande variabelen te vullen zonder extra datastructuren.

Veelvoorkomende talen en patronen waarbij uitvoerparameters voorkomen zijn onder andere Pascal, waar variabele parameters als uitvoer kunnen dienen, en C#, waar het out- of ref-kwadraat wordt gebruikt om waarden terug te geven. In talen die meerdere returnwaarden ondersteunen (zoals Go), kan dezelfde functionaliteit ook zonder uitvoerparameters worden bereikt, met meerdere returnwaarden. Uitvoerparameters kunnen de leesbaarheid en het API-ontwerp beperken als ze misbruik of onduidelijk documenteren.

Voordelen zijn onder meer de mogelijkheid om meerdere resultaten te retourneren zonder extra objecten en soms efficiënter geheugenbeheer. Nadelen zijn onder meer potentiële verwarring, grotere afhankelijkheden tussen oproeper en definities, en meer aandacht voor documentatie en volgorde vanparameters. Use examples en duidelijke documentatie om consistentie te bewaren.