Tijdbinding

Tijdbinding, ook wel tijdbinding genoemd, is het proces waarbij een activiteit, gebeurtenis of resource wordt gekoppeld aan een specifieke tijd in een planning of schema. Het begrip komt voor in verschillende vakgebieden, waaronder productieplanning, projectmanagement en informatica. Het doel van tijdbinding is om tijdslots, afhankelijkheden en doorlooptijden zodanig te organiseren dat productivity en leveringsbetrouwbaarheid worden gemaximeerd, terwijl conflicten en bottlenecks worden beperkt.

In productieomgevingen betekent tijdbinding het toewijzen van operaties aan specifieke tijdvakken op machines of lijnen, rekening houdend met capaciteit, setup-tijden en levertijden. In project- en supply chain-planning helpt tijdbinding bij het waarborgen van deadlines en het in kaart brengen van kritieke paden. In tijdkritische processen kan een fout in binding leiden tot vertragingen of inefficiënt gebruik van middelen.

In de informatica wordt tijdbinding vaak aangeduid met binding-time, een concept dat beschrijft wanneer een binding tussen een referentie en een entiteit wordt vastgesteld. Voorbeelden zijn statische (compile-time) binding en dynamische (run-time) binding. Dynamische binding verhoogt flexibiliteit en uitbreidbaarheid, maar kan prestatiedruk geven, terwijl statische binding sneller is maar minder aanpasbaar.

Tijdbinding staat in relatie tot tijdslots, planningsproblemen en service level agreements, en wordt vaak gecombineerd met prioriteiten en deadlines om systemen en processen betrouwbaar en efficiënt te laten functioneren.

Zie ook: tijdslot, planningsprobleem, statische binding, dynamische binding.