Temperatuursverliezen

Temperatuursverliezen zijn verliezen van temperatuurverschil tussen twee punten als gevolg van warmteoverdracht. Het begrip komt voor in thermodynamica en bouwkunde. In gebouwen verwijst temperatuursverlies naar de hoeveelheid warmte die verloren gaat uit een verwarmde ruimte naar de buitenomgeving per tijdseenheid. Het totale warmteverlies van een gebouw kan worden benaderd als de som van verliezen door constructie en door ventilatie en infiltratie. Voor elk bouwdeel geldt Qdot = U × A × ΔT, waarbij U de warmteverliescoëfficiënt (W/m2K) is, A het oppervlakte en ΔT het temperatuurverschil tussen binnen en buiten. Warmteverlies via ventilatie/infiltratie wordt vaak berekend als Qdot_vent = ρ × c_p × V_dot × ΔT, met ρ de luchtdichtheid en c_p de specifieke warmte van lucht.

Temperatuursverliezen beïnvloeden energiekosten, comfort en de verwarmings- of koelbehoefte. Ze worden bepaald door isolatie, luchtdichtheid, ramen en deuren, en door koudebruggen en tocht. Maatregelen om temperatuursverliezen te verminderen omvatten betere isolatie, betere beglazing, luchtdicht bouwen, en het gebruik van ventilatiesystemen met warmteterugwinning.

In rapportage over energieprestatie worden vaak de U-waarden van bouwdelen en het jaarlijkse warmteverlies gerapporteerd, soms uitgedrukt in kWh/(m2·a) of in graden-dagen. Zie ook: warmteverlies, isolatie, U-waarde, ventilatie met warmteterugwinning.