Symptoomvolging

Symptoomvolging is het systematisch verzamelen en evalueren van lichamelijke en psychische symptomen die een patiënt ervaart gedurende ziekte en behandeling. Het doel is tijdig signaleren van verergering of verandering en het afstemmen van zorg en behandeling op die signalen. Symptoomvolging kan bestaan uit patiëntgerapporteerde uitkomstmaten (PROMs), klinische observaties en, waar relevant, informatie van naasten of verzorgenden, en vindt doorgaans op regelmatige tijdstippen plaats.

Methoden omvatten PROMs, die de patiënt zelf invult, naast klinische beoordelingsinstrumenten. Veelgebruikte instrumenten zijn ESAS (Edmonton Symptom Assessment System), MDASI (MD Anderson Symptom Inventory) en diverse kwaliteit van leven- en symptoomlijsten. In de praktijk kunnen deze metingen digitaal worden verzameld via elektronische patiëntendossiers, online portalen of mobiele applicaties, en geïntegreerd met de routinematige zorgprocessen.

Symptoomvolging vindt vooral plaats in oncologie en palliatieve zorg, maar ook bij chronische aandoeningen zoals COPD, hartfalen en diabetes. Doelen zijn onder meer betere pijn- en symptoomcontrole, snellere tijdige aanpassingen van behandelingen, evaluatie van interventies en versterkte communicatie tussen patiënt en zorgteam.

Voordelen van systematische symptoomvolging omvatten betere afstemming van zorg op individuele behoeften, verhoogde patiëntbetrokkenheid en mogelijk verbeterde kwaliteit van leven en zorguitkomsten. Het kan eveneens bijdragen aan efficiëntere zorgverlening en minder onnodige ziekenhuisopnames.

Uitdagingen omvatten de belasting voor patiënten bij frequente metingen, de noodzaak van training voor zorgverleners in interpretatie, issues rondom interoperabiliteit en privacy van gezondheidsgegevens, en de noodzaak tot standaardisatie zodat gegevens tussen instellingen vergelijkbaar zijn.