Sulfidecorrosie

Sulfidecorrosie is een vorm van corrosie die wordt veroorzaakt door sulfide‑verbindingen, met name waterstofsulfide (H2S) en sulfide‑ionen, in vochtige en reducerende omgevingen. In industriële installaties kan sulfidecorrosie ook biogeen zijn, doordat sulfate‑reducerende bacteriën (SRB) H2S produceren.

Mechanismen: H2S in water dissocieert tot HS− en S2−, die met metalen kunnen reageren en ijzer‑sulfide (FeS) vormen. Dit kan de beschermende oxidellaag op staal verstoren en plaatselijke of gegeneraliseerde corrosie bevorderen. In systemen met CO2 en H2S of onder hoge druk kan sulfide‑corrosie gepaard gaan met sulfide‑stress cracking, een spanningsgerelateerde vorm van corrosie. H2S kan bovendien leiden tot hydrogen embrittlement bij sommige materialen.

Omgevingen: vooral in olie- en gasindustrie en bij pijpleidingen die sour service voeren, evenals in afvalwaterinstallaties, geothermische velden en natte chemische processen waar SRB actief kunnen zijn.

Effecten: versnelde materiaalverlies, putvorming, scheuren en embrittlement; lekkages en verminderde integriteit van systemen en veiligheid.

Preventie en mitigatie: materieelselectie met sulfide‑resistentie (bijv. bepaalde austenitische roestvaststalen, nikkel‑basislegeringen), en coatingen of linings; controle van H2S door gasanalyse en behandeling; toepassing van inhibitors; SRB‑beheersing (biociden, temperatuur‑ en pH‑regeling); ontwerpmaatregelen zoals minimale stilstand, drainage en crevice‑controle; en monitoring door periodieke inspecties en inline probes.

Zie ook: normen voor sour service, zoals NACE MR0103/MR0175.