Suikerfosfaten

Suikerfosfaten zijn organische verbindingen waarin een suikermolecuul één of meer fosfaatgroepen draagt. Deze verbindingen ontstaan in biochemische processen door fosforylatie van suikers en komen voor als tussenproducten in het koolhydraatmetabolisme. In levende cellen spelen ze een sleutelrol in routes zoals glycolyse en de pentosefosfaatroute en leveren ze bouwstenen voor nucleotiden en coënzymen. Voorbeelden zijn glucose-6-fosfaat, fructose-6-fosfaat, glyceraldehyde-3-fosfaat en ribose-5-fosfaat. Door de fosfaatgroepen zijn suikerfosfaten sterk polair en dragen ze een negatieve lading, waardoor ze over celmembranen vaak niet vrij kunnen bewegen zonder transporters.

In organismen dienen suikerfosfaten als tussenstappen in energie- en biosyntheseroutes en leveren ze componenten voor de synthese van nucleotide-ketens en coënzymen. Ze kunnen tevens een rol spelen bij de regulatie van enzymactiviteit binnen koolhydraatmetabolisme. Uiteraard komen ze ook van nature voor in veel voedingsmiddelen als gevolg van normale stofwisselingsprocessen in fruit, groente, granen en andere plantaardige en dierlijke producten.

In de voedingsindustrie worden suikerfosfaten ook als toevoegingsmiddelen gebruikt. In Europa vallen ze onder E-nummers zoals E450 (difosfaten), E451 (trisfosfaten) en E452 (polyfosfaten). Ze dienen als bevochtigingsmiddelen, textuurverbeteraars, emulgatoren en conserveermiddelen en helpen vocht vast te houden in vleeswaren, brood, kaas en andere producten.

Veiligheid en regulering: suikerfosfaten zijn toegestaan als additieven binnen de door regelgeving vastgelegde hoeveelheden. Bij normaal gebruik zijn ze over het algemeen veilig, maar bij mensen met nierproblemen of een hoge fosfaatbelasting kan overmatige inname ongewenste effecten hebben.