Stevigheid

Stevigheid is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat de eigenschap beschrijft van iets dat stevig, stabiel en onverzettelijk is. Het kan verwijzen naar de fysieke conditie van objecten, zoals materialen, constructies of gereedschap, maar ook naar de robuustheid of betrouwbaarheid van een systeem, product of plan. De term is afgeleid van stev(ig), met het suffix -igheid om een abstracte eigenschap uit te drukken.

In technische contexten speelt stevigheid een sleutelrol. Bij bouw- en werktuigbouwkundige ontwerpen verwijst stevigheid naar de weerstand tegen vervorming en de structurele integriteit onder belasting. Materialen worden beoordeeld op stevigheid in combinatie met andere eigenschappen zoals sterkte, stijfheid en duurzaamheid. In de praktijk is stevigheid vaak gekoppeld aan een combinatie van deze kenmerken en aan langdurige prestaties, bijvoorbeeld een brug met hoge stevigheid onder windbelasting en trillingen.

In dagelijks taalgebruik wordt stevigheid gebruikt om de robuustheid van voorwerpen aan te geven. Een meubelstuk wordt omschreven als stevig of met stevigheid, wat aangeeft dat het solide en betrouwbaar is. Ook bij plannen, argumenten of software wordt gesproken over de stevigheid van een ontwerp of redenering, wat duidt op betrouwbaarheid en weerbaarheid tegen kritiek of fouten.

Synoniemen en nuances: stevigheid is verwant aan termen als stabiliteit, soliditeit en sterkte, maar benadrukt vaak de praktische betrouwbaarheid en de weerstand tegen vervorming. De term is breed toepasbaar in taal, techniek, bouw en design.