Home

Spierlengte

Spierlengte, in de anatomie en biomechanica, is de lengte van een skeletspier tussen zijn aanhechtingen, meestal tussen oorsprong en insertie, op een bepaald moment. Deze lengte wordt beïnvloed door de positie van het gewricht en de spanning van aangrenzende structuren zoals pezen en fascia. Spierlengte bepaalt samen met de lengte van de sarcomeren het vermogen tot krachtproductie.

Bij skeletspieren volgt de relatie tussen lengte en kracht een lengte-tensionrelatie: bij een optimale sarcomerelengte kan

Meetmethoden: spierlengte is in vivo moeilijk direct te meten; artsen en onderzoekers gebruiken beeldvorming zoals echografie

Factoren: training, flexibiliteit en blessures beïnvloeden spierlengte en de lengte-tensionrelatie; immobilisatie, contractuur of verrekking kunnen leiden

Zie ook: sarcomerelengte, lengte-tensionrelatie, spier-tendon-eenheid.

de
spier
maximale
actieve
spanning
leveren
doordat
het
aantal
kruisbrugbindingen
tussen
actine
en
myosine
maximaal
is.
Als
de
spier
langer
of
korter
wordt,
neemt
de
actieve
kracht
af.
Ook
bij
grotere
lengte
ontstaat
passieve
spanning
door
elastische
componenten
van
de
spier
en
de
pees.
of
MRI,
of
modellen
die
spierlengte
afleiden
uit
gewrichtshoek
en
de
lengtes
van
de
ledematen
en
de
spanning
in
de
pezen.
tot
blijvende
veranderingen.
Het
begrip
spierlengte
is
relevant
voor
revalidatie,
sportprestaties
en
het
biomechanisch
ontwerp
van
prothesen
en
robotica.