Residueel

Residueel is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft wat blijft bestaan na een proces of handeling. Het beschrijft een hoeveelheid, stof of fenomeen die overblijft nadat een deel is verwijderd, gebruikt of verwerkt. In het dagelijks taalgebruik wordt residueel vaak toegepast als synoniem van resterend of overblijvend, maar met een wat formelere connotatie die de nadruk legt op wat achterblijft bij de hoofduitkomst.

Etymologie: residueel is ontleend aan het Franse résiduel, van Latijn residu- ‘wat overblijft’.

In verschillende vakgebieden wordt residueel op nuances toegepast:

- In de algemene en technische taal verwijst het naar resten, achtergebleven vocht, onzuiverheden of andere resten na verwerking.

- In de statistiek en data-analyse duiden residuelen (meervoud) op het verschil tussen waargenomen en door een model voorspelde waarde; het residuele foutpatroon levert informatie over de geschiktheid van het model.

- In chemie kan residueel verwijzen naar achtergebleven onopgeloste stoffen na een scheiding of naar componenten die na een proces niet zijn omgezet.

Voorbeelden:

- Het residueel vocht in een product wijst op een achterblijvende vochtigheid na droging.

- De residuele fout van het model was aanzienlijk, wat duidde op ontbrekende variabelen.

Zie ook: residu, residuum, residual. In technisch-wetenschappelijke context is residueel algemeen aanvaard; in dagelijkse taal wordt vaker gesproken over restant of overblijvend, afhankelijk van de context.