Reconversie

Reconversie is een term uit de economie en regionale planning die verwijst naar het proces waarbij een economie, sector of arbeidsmarkt wordt omgevormd van een activiteit naar een andere, vaak van defensieve of zware industrie naar civiele productie en dienstverlening. De term wordt veelal gebruikt in de context van herstructurering na daling in productie, demobilisatie of defensiekortingen, met het doel werkgelegenheid te behouden en regionale schade te beperken.

Historisch gezien ontstond reconversie in Europa na de Tweede Wereldoorlog en in de Koude Oorlogperiode, toen veel bedrijven en hele regio’s afhankelijk werden van militaire productie. Reconvertieprogramma’s combineerden industrieel beleid, arbeidsmarktmaatregelen en regionale planning om civiele sectoren te stimuleren, financiering en technologische herinrichting mogelijk te maken, en werkgelegenheid te behouden door personeel om te scholen en bedrijven te helpen bij de omzetting van productielijnen.

Belangrijke elementen van reconversie zijn onder meer: het identificeren van sectoren met groeipotentieel, scholing en omscholing van werknemers, ondersteuning bij omzetting van productieactiviteiten, prikkels voor investeringen in nieuwe technologieën, en afstemming tussen landelijke, regionale en lokale overheden. Het uiteindelijke doel is het voorkomen van blijvende werkloosheid, het verzachten van regionale afhankelijkheid en het bevorderen van economische veerkracht.

In de praktijk manifesteert reconversie zich onder andere in de conversie van militaire fabrieken naar civiele productie, de herbestemming van onderzoeksfaciliteiten, de herontwikkeling van vervuilde of lege bedrijventerreinen en steun aan dienstensectoren en innovatieve industrieën. Het begrip blijft relevant bij veranderingen in defensie-uitgaven, de-geïndustrialisatie of economische transities naar duurzaamheid en vernieuwing.