POSIXsystemoproepen

POSIXsystemoproepen, ook wel POSIX-systeemoproepen genoemd, zijn onderdeel van de POSIX-standaard (IEEE Std 1003.1) en vormen de programmeer-API waarmee Unix-achtige besturingssystemen kernelfunctionaliteit aanbieden aan toepassingen. Ze zijn bedoeld om portabiliteit te vergroten tussen verschillende Unix-varianten en tussen systemen zoals Linux, macOS en BSD.

De standaard bestrijkt diverse categorieën, waaronder bestand- en directorybeheer, procescontrole, signaalafhandeling, geheugen- en IPC-mechanismen en multi-threading. Voorbeelden van veelgebruikte systeemoproepen zijn open, read, write en close; stat, fstat en lstat; mkdir, rmdir en unlink; fork, execve, waitpid; getpid en getppid; signal en sigaction; pipe, shm_open, mmap en sem_open; en de POSIX-threads zoals pthread_create en pthread_join.

In praktijk worden POSIXsystemoproepen meestal beschikbaar via een C- of C++-bibliotheek (bijv. glibc) die wrappers levert om de onderliggende kernel-interfaces aan te spreken. Dit maakt portabiliteit mogelijk: code die conform de POSIX-standaard is geschreven, kan op meerdere platforms en kernel-implementaties draaien, hoewel niet alles op elke systeem volledig geïmplementeerd kan zijn.

Historie en invloed: POSIX ontstond in de jaren 1980 om compatibiliteit tussen diverse Unix-implementaties te stimuleren. De standaard werd beheerd door de IEEE en later door The Open Group, met regelmatige herzieningen zoals POSIX.1-2017. De POSIX-API vormt een belangrijke bouwsteen van moderne Unix-achtige systemen en dient als referentiepunt voor systeem- en taalbindings.