Oxideafzettingen

Oxideafzettingen zijn minerale afzettingen die hoofdzakelijk bestaan uit oxidemineralen waarin metalen voorkomen als oxiden of hydroxiden. Ze vormen voor een aantal metalen belangrijke bronnen, waaronder ijzer, aluminium en koper. Bekende oxide-mineralen zijn onder meer hematiet en magnetiet (ijzeroxiden) en boehmiet en diaspore (aluminiumoxiden).

Ontstaansmechanismen: oxideafzettingen ontstaan vooral in oxidatie- of supergeenzones nabij oppervlakte, waar sulfideerts worden aangetast. Bij verwering lossen sulfidemineralen metalen op en neerslaan ze als oxiden of hydroxiden (bijv. hematiet of goethiet). Ook hydrothermale systemen kunnen oxiden laten ontstaan wanneer metalen uit oplosmiddelen kristalliseren onder oxidatieve voorwaarden. In tropische klimaten leidt intensieve laterisatie tot vormen zoals bauxiet en andere aluminiumoxide-afzettingen.

Belangrijke oxide-mineralen omvatten ijzeroxiden zoals hematiet (Fe2O3) en magnetiet (Fe3O4); en hydratatie-ijzeroxiden zoals goethiet (FeO(OH)) en limoniet. Voor aluminiumoxide is bauxiet de belangrijkste bron. Koperen oxide-mineralen omvatten cuprite (Cu2O) en tenoriet (CuO).

Economische betekenis: ijzeroxideafzettingen vormen de grootste bron van ijzerertsen; bauxiet levert de meeste aluminium; koperoxide-oren leveren koper. Oxideafzettingen komen wereldwijd voor, met name in gebieden waar oude sulfide-erts worden verwerd en in tropische klimaten. Exploratie richt zich op vindplaatsen die economisch rendabel zijn en goed passen bij bewerkingsprocessen.