Motiliteitsstudies

Motiliteitsstudies zijn medische onderzoeken die de motorische functie van het maagdarmkanaal evalueren. Ze meten contracties van glad spierweefsel, de coördinatie tussen verschillende segmenten en de snelheid van voortbewegingen van voedsel of darminhoud door het systeem. Doel is vast te stellen of symptomen zoals dysfagie, pijn, vertraagde maaglediging, versnelde transit of constipatie en fecale incontinentie het gevolg zijn van een motorische stoornis en niet van structurele afwijkingen.

Belangrijke tests zijn esofageale manometrie (veelal hoog-resolutie HRM), vaak aangevuld met impedance-pH monitoring om peristaltiek en reflux te beoordelen. Voor de maag wordt maaglediging gemeten met scintigraphie; ook minder invasieve opties bestaan. Voor de dunne- en dikke darm bestaan in gespecialiseerde centra kleine-bijmanometrie en colon-motiliteitsstudies. Anorectale motiliteit wordt geëvalueerd met anorectale manometrie en rectale sensatie-testen bij klachten zoals fecale incontinence of obstructieve defecatie. Beeldvorming en verschillende katheter-metingen kunnen gecombineerd worden afhankelijk van klinische vragen.

Naast invasieve metingen zijn er niet-invasieve of semi-invasieve opties. Een voorbeeld is de wireless motility capsule, die via een ingeslikt apparaat transitietijden meet. Scintigraphie blijft een belangrijke methode voor maaglediging en specifieke darmtransitstudies. Cine-MRI biedt real-time beeldvorming van darmmotiliteit zonder straling.

Motiliteitsstudies vullen endoscopie en beeldvorming aan en worden uitgevoerd in gespecialiseerde centra. Ze dragen bij aan diagnose, prognose en behandeling van GI-motiliteitsstoornissen en vragenstelling over behandeling zoals prokinetica, injecties of chirurgie. Ontwikkelingen in standaardisatie en minder invasieve technieken verbeteren de toegankelijkheid en interpretatie.