kathetermetingen

Kathetermetingen verwijst naar het meten en monitoren van fysiologische variabelen door middel van katheters. In de klinische praktijk worden katheters gebruikt om continu of periodiek gegevens te verzamelen, variërend van urine-output tot hemodynamische parameters zoals slagvolume en bloeddruk. Het doel is tijdige informatie te verkrijgen die de diagnostiek en behandeling ondersteunt.

Veelvoorkomende typen kathetermetingen zijn onder meer: urinekatheters (bijv. Foley, suprapubisch) om urineproductie te meten en residuele urine te controleren; intravesicale drukmeting via een urinaire katheter om de blaasdruk te bepalen; arteriële katheters (arteriële lijn) voor continue bloeddrukmeting en arteriële bloedgasanalyse; centrale veneuze katheters voor centrale veneuze druk en medicatietoediening; longkatheters (pulmonair-arteriële katheters) voor meting van longcirculatieparameters zoals PA-druk en hartminuutvolume.

Procedure en interpretatie: katheters worden geplaatst door getraind personeel. De metingen vereisen kalibratie en zeroing van de transducer, meestal op de phlebostatische as van het hart voor bloeddrukmetingen. Metingen kunnen continu of in tussenpozen plaatsvinden; bij urinekatheters worden volume en frequentie geregistreerd, terwijl bij vasculaire katheters de drukken en waar mogelijk de bloedwaarden en output worden geïnterpreteerd door het behandelteam.

Risico's en beperkingen: kathetermetingen voeren risico's met zich mee zoals infectie (CAUTI), bloedingsneiging, trombose, lekkage en misplaatsing. Daarom worden de indicaties zorgvuldig afgewogen en worden zorgvuldige aseptische technieken en regelmatige evaluatie toegepast.

Zie ook: urinekatheter, arteriële lijn, centrale veneuze katheter, pulmonair-arteriële katheter, CAUTI.